پلوتون (به فرانسوی: Pluton) یا پلوتو (به انگلیسی: Pluto) سیارهٔ کوتولهٔ کمربند کویپر در سامانهٔ خورشیدی است که در هنگام کشف آن در سال ۱۹۳۰ تا ۲۴ اوت ۲۰۰۶ نهمین سیارهٔ سامانهٔ خورشیدی به حساب آمده بود؛ اما اکنون بنا بر تعریف نوین انجمن بین‌المللی اخترشناسی ازسیاره،«پلوتون» یک سیارهٔ کوتوله و همچنین به عنوان نخستین نمونه از ردهٔ جدید جرم فرانپتونی است.گرچه برخی از ستاره‌شناسان با قراردادن پلوتو در ردۀ سیاره‌های کوتوله مخالف‌اند و همچنان آن را یک سیارۀ معمول می‌دانند. «پلوتو» گویش زبان انگلیسی است و درزبان فرانسه به آن «پلوتون» می‌گویند.

پلوتون در افسانه‌های روم باستان نام خدای زیرزمینی بوده و انگیزهٔ این نام‌گذاری فاصلهٔ بسیار دور این جرم آسمانی از خورشید بوده‌است.پلوتو بزرگ‌ترین جسم فضایی در سامانهٔ خورشیدی است که تا پیش از گذر کاوشگر فضایی نیوهورایزنز (افق‌های نو) از کنار آن در ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۵، ۱۱:۴۹ ، هیچ‌یک از ماموریت‌های فضایی از سوی زمین به آن نرسیده بودند.

پلوتونساختاری از سنگ و یخ دارد و کره‌ای کوچک‌است که یک سوم ماه جرم آن است.قطر پلوتو ۲۳۷۰ کیلومتر است و این سیارهٔ کوتوله می‌تواند گاهی از زمین تا فاصلهٔ ۷٫۵ میلیارد کیلومتری دور باشد. چهار لکهٔ سیاه سطح پلوتو که به کمربند تیرهٔ دور استوای پلوتو متصل هستند و تقریباً به یک اندازه و به یک فاصله هستند توجه دانشمندان را به خود جلب کرده‌اند.